Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2018

Δημήτρης Αγγελόπουλος: Σκηνές «κλεμμένες» από τα δωμάτια των πρωταγωνιστών

Από τις tagιές στους τοίχους βρέθηκε στη σχολή γραφιστικής γιατί κάπως του άρεσε η φωτογραφία και πίστευε ότι εκεί μπορεί «να το εξελίξει το πράγμα». Όμως όλα ήρθαν τούμπα. Εκεί ανακάλυψε τη ζωγραφική και να τώρα η πρώτη του προσωπική έκθεση.
Ο Δημήτρης Αγγελόπουλος βρήκε την πρώτη του στέγη στη γκαλερί kaplanon5 που εμμένει στη θέση της να δίνει ευκαιρίες σε νέους καλλιτέχνες και να στηρίζει την παραστατική ζωγραφική. Ο νεαρός καλλιτέχνης παρουσιάζει την έκθεση «Still life» από τις 23 Οκτωβρίου ως τις 17 Νοεμβρίου. Μετά την Αθήνα η έκθεση θα παρουσιαστεί στην 3η Art Thessaloniki (22 – 25 Νοεμβρίου) στο περίπτερό της kaplanon.


Το κείμενο του καταλόγου έχει γράψει ο ζωγράφος, Αχιλλέας Πιστώνης, πρώτος δάσκαλος του Δημήτρη στη ζωγραφική:
«Η νέα δουλειά του Δημήτρη Αγγελόπουλου αποτελεί, στην ουσία, μία ενότητα έργων παραστατικής ζωγραφικής με ιδιαίτερη ανθρωποκεντρική έμφαση. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί το όρο «Still life» για να τα χαρακτηρίσει, έναν όρο που, στην ελληνική απόδοσή του, έχει επικρατήσει να μεταφράζεται, άστοχα κατά τη γνώμη μου, ως «νεκρή φύση», θέλοντας να χαρακτηρίσει συνήθως συνθέσεις  αντικειμένων  με παντελή την απουσία της ανθρώπινης φιγούρας μέσα στο έργο. Ωστόσο, η ακριβής μετάφραση του όρου θα έπρεπε ίσως να ήταν «ακίνητη ζωή», παραπέμποντας περισσότερο σε μια εικόνα χωρίς καμία ενέργεια, επίπεδη και μονοδιάστατη.
Στην έκθεσή του με τίτλο «Still life», o Δημήτρης Αγγελόπουλος εμπλέκεται σ’ ένα παράδοξο παιχνίδι, δίνοντας σε αυτόν τον πασίγνωστο και πολλές φορές παραποιημένο όρο, νέα πνοή. Φέρνοντας τον άνθρωπο στο προσκήνιο, χρίζοντάς τον απόλυτο πρωταγωνιστή, στηρίζει πάνω του τις συνθέσεις του, αφηγούμενος σκηνές «κλεμμένες» από τα δωμάτια των πρωταγωνιστών του. Μας καθιστά, έτσι, θεατές αυτής της «ακίνητης ζωής» του ζωγράφου και των μοντέλων του, σε συνθέσεις που η μια είναι οργανική συνέχεια της άλλης.
Με αυτό το σκεπτικό, ο Δημήτρης Αγγελόπουλος δανείζεται τον όρο και δημιουργεί έργα, συνήθως μεγάλων διαστάσεων αλλά και μικρότερα, όπου η ανθρωποκεντρική σύνθεση είναι πλασμένη έντονα, με δυνατή και χειρονομιακή πινελιά, τα πορτρέτα είναι στιβαρά με έντονο βλέμμα, δίνοντας την εντύπωση πως ναι μεν είναι  ζωντανά  αλλά ταυτοχρόνως είναι και στάσιμα, ακίνητα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ
Η ζωγραφική του Δημήτρη Αγγελόπουλου είναι, κατά τη γνώμη μου, άλλη μία πρόταση για επιστροφή στην κλασσική ζωγραφική, αυτήν με το σπουδαίο πλάσιμο. Παρά το νεαρό της ηλικίας του κατορθώνει να δημιουργήσει εικόνες ουσιαστικές, αδιαφορώντας για περιττές λεπτομέρειες και περισπασμούς, απορρίπτοντας δήθεν  συμβολισμούς, με αποτέλεσμα ο θεατής να γίνεται αναπόσπαστο μέρος μιας εικόνας που τον συγκλονίζει.
Έρχεται στο μυαλό μου ένα απόσπασμα από «Τα ποιήματα στον δρόμο» του κορυφαίου Νίκου Χουλιαρά, με το οποίο θα ήθελα να κλείσω: …Τα σακατεμένα και τα μοναχικά, μ’ αρέσουν: τα ποιήματα – κοπρίτες που περπατούν κουτσαίνοντας στις σκοτεινές άκρες των λεωφόρων: αυτά που τ’ αγνοούν οι κριτικοί κι οι εκπαιδευτικοί του Μωραΐτη, που τα χτυπούν συχνά οι μεθυσμένοι οδηγοί και τα αφήνουν αβοήθητα στον δρόμο. Και τα ποιήματα – παιδάκια, όμως αγαπώ, αυτά που ενώ δεν έχουν μάθει ακόμη το αλφάβητο, μπορούν εντούτοις, με δυο λέξεις τους, να σου κολλήσουν την ψυχή στον τοίχο.Αχιλλέας Πιστώνης, Οκτώβριος 2018

Event Information
Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5Μασσαλίας & Καπλανών 5, Αθήνα
Εγκαίνια: Τρίτη 23 Οκτωβρίου, 20.00
Διάρκεια έκθεσης: 23 Οκτωβρίου – 17 Νοεμβρίου 2018
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 12.00 – 20.00 Τετάρτη 12.00 – 17.00, Σάββατο 12.00 – 15.00
Κυριακή, Δευτέρα κλειστά, κατόπιν συνεννόησης.
Πληροφορίες: Τηλ. 210-3388501 & 6983446574,  info@kaplanon5.gr –  www.kaplanon5.gr info@kaplanon5.gr  www.kaplanon5.gr
art22.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου