Δημήτρης Αγγελόπουλος: Σκηνές «κλεμμένες» από τα δωμάτια των πρωταγωνιστών

Από τις tagιές στους τοίχους βρέθηκε στη σχολή γραφιστικής γιατί κάπως του άρεσε η φωτογραφία και πίστευε ότι εκεί μπορεί «να το εξελίξει το πράγμα». Όμως όλα ήρθαν τούμπα. Εκεί ανακάλυψε τη ζωγραφική και να τώρα η πρώτη του προσωπική έκθεση.
Ο Δημήτρης Αγγελόπουλος βρήκε την πρώτη του στέγη στη γκαλερί kaplanon5 που εμμένει στη θέση της να δίνει ευκαιρίες σε νέους καλλιτέχνες και να στηρίζει την παραστατική ζωγραφική. Ο νεαρός καλλιτέχνης παρουσιάζει την έκθεση «Still life» από τις 23 Οκτωβρίου ως τις 17 Νοεμβρίου. Μετά την Αθήνα η έκθεση θα παρουσιαστεί στην 3η Art Thessaloniki (22 – 25 Νοεμβρίου) στο περίπτερό της kaplanon.

Το κείμενο του καταλόγου έχει γράψει ο ζωγράφος, Αχιλλέας Πιστώνης, πρώτος δάσκαλος του Δημήτρη στη ζωγραφική:
«Η νέα δουλειά του Δημήτρη Αγγελόπουλου αποτελεί, στην ουσία, μία ενότητα έργων παραστατικής ζωγραφικής με ιδιαίτερη ανθρωποκεντρική έμφαση. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί το όρο «Still life» για να τα χαρακτηρίσει, έναν όρο που, στην ελληνική απόδοσή του, έχει επικρατήσει να μεταφράζεται, άστοχα κατά τη γνώμη μου, ως «νεκρή φύση», θέλοντας να χαρακτηρίσει συνήθως συνθέσεις  αντικειμένων  με παντελή την απουσία της ανθρώπινης φιγούρας μέσα στο έργο. Ωστόσο, η ακριβής μετάφραση του όρου θα έπρεπε ίσως να ήταν «ακίνητη ζωή», παραπέμποντας περισσότερο σε μια εικόνα χωρίς καμία ενέργεια, επίπεδη και μονοδιάστατη.
Στην έκθεσή του με τίτλο «Still life», o Δημήτρης Αγγελόπουλος εμπλέκεται σ’ ένα παράδοξο παιχνίδι, δίνοντας σε αυτόν τον πασίγνωστο και πολλές φορές παραποιημένο όρο, νέα πνοή. Φέρνοντας τον άνθρωπο στο προσκήνιο, χρίζοντάς τον απόλυτο πρωταγωνιστή, στηρίζει πάνω του τις συνθέσεις του, αφηγούμενος σκηνές «κλεμμένες» από τα δωμάτια των πρωταγωνιστών του. Μας καθιστά, έτσι, θεατές αυτής της «ακίνητης ζωής» του ζωγράφου και των μοντέλων του, σε συνθέσεις που η μια είναι οργανική συνέχεια της άλλης.
Με αυτό το σκεπτικό, ο Δημήτρης Αγγελόπουλος δανείζεται τον όρο και δημιουργεί έργα, συνήθως μεγάλων διαστάσεων αλλά και μικρότερα, όπου η ανθρωποκεντρική σύνθεση είναι πλασμένη έντονα, με δυνατή και χειρονομιακή πινελιά, τα πορτρέτα είναι στιβαρά με έντονο βλέμμα, δίνοντας την εντύπωση πως ναι μεν είναι  ζωντανά  αλλά ταυτοχρόνως είναι και στάσιμα, ακίνητα.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

Η ζωγραφική του Δημήτρη Αγγελόπουλου είναι, κατά τη γνώμη μου, άλλη μία πρόταση για επιστροφή στην κλασσική ζωγραφική, αυτήν με το σπουδαίο πλάσιμο. Παρά το νεαρό της ηλικίας του κατορθώνει να δημιουργήσει εικόνες ουσιαστικές, αδιαφορώντας για περιττές λεπτομέρειες και περισπασμούς, απορρίπτοντας δήθεν  συμβολισμούς, με αποτέλεσμα ο θεατής να γίνεται αναπόσπαστο μέρος μιας εικόνας που τον συγκλονίζει.
Έρχεται στο μυαλό μου ένα απόσπασμα από «Τα ποιήματα στον δρόμο» του κορυφαίου Νίκου Χουλιαρά, με το οποίο θα ήθελα να κλείσω: …Τα σακατεμένα και τα μοναχικά, μ’ αρέσουν: τα ποιήματα – κοπρίτες που περπατούν κουτσαίνοντας στις σκοτεινές άκρες των λεωφόρων: αυτά που τ’ αγνοούν οι κριτικοί κι οι εκπαιδευτικοί του Μωραΐτη, που τα χτυπούν συχνά οι μεθυσμένοι οδηγοί και τα αφήνουν αβοήθητα στον δρόμο. Και τα ποιήματα – παιδάκια, όμως αγαπώ, αυτά που ενώ δεν έχουν μάθει ακόμη το αλφάβητο, μπορούν εντούτοις, με δυο λέξεις τους, να σου κολλήσουν την ψυχή στον τοίχο.Αχιλλέας Πιστώνης, Οκτώβριος 2018

Event Information

Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5, Μασσαλίας & Καπλανών 5, Αθήνα
Εγκαίνια: Τρίτη 23 Οκτωβρίου, 20.00
Διάρκεια έκθεσης: 23 Οκτωβρίου – 17 Νοεμβρίου 2018
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 12.00 – 20.00 Τετάρτη 12.00 – 17.00, Σάββατο 12.00 – 15.00
Κυριακή, Δευτέρα κλειστά, κατόπιν συνεννόησης.
Πληροφορίες: Τηλ. 210-3388501 & 6983446574,  info@kaplanon5.gr –  www.kaplanon5.gr info@kaplanon5.gr  www.kaplanon5.gr

art22.gr

Ένα άγαλμα του Προμηθέα στο Τόκυο!

Το μακρινό Τόκυο, η πρωτεύουσα της Ιαπωνίας, δεν είναι σίγουρα το πρώτο μέρος που μας έρχεται στο μυαλό όταν μιλάμε για τον Προμηθέα. Όμως σε μια τόσο απομακρυσμένη από την Ελλάδα περιοχή και με τόσο διαφορετικό πολιτισμό θα συναντήσουμε ένα άγαλμα του Προμηθέα. Το άγαλμα του Προμηθέα στο Τόκυο βρίσκεται έξω από τα γραφεία της πετρελαϊκής εταιρείας JX Holdings κοντά στο σταθμό Nihombashi του μετρό.Ο Προμηθέας ήταν ένας από τους Τιτάνες στην αρχαία ελληνική μυθολογία, ο οποίος σύμφωνα με το μύθο έδωσε τη φωτιά στον άνθρωπο, την οποία έκλεψε από το θεό Ήφαιστο. Όταν ο Δίας έφτιαξε την Πανδώρα, αιτία όλων των κακών για τον άνθρωπο, και αποφάσισε να κάνει κατακλυσμό για να τιμωρήσει του ανθρώπους ο Προμηθέας ενημερώνει το Δευκαλίωνα (γιό του αδερφού του Επιμηθέα) και τον προτρέπει να φτιάξει μια κιβωτό. Πράγματι όταν έγινε ο κατακλυσμός, σώθηκε ο Δευκαλίωνας με την γυναίκα του Πύρρα που δημιούργησαν το Γένος των Ηρώων (τέταρτο γένος) και την ανθρωπότητα.

Ο Προμηθέας λοιπόν χάρισε την ελπίδα στον άνθρωπο και πράγματι στη βάση του αγάλματος στο Τόκυο αναφέρεται η λέξη ελπίδα! Στην Ιαπωνία αναφέρονται πολλοί στην πυρηνική ενέργεια σαν «δεύτερη φωτιά» και μετά το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα η λέξη ελπίδα απέκτησε ιδιαίτερη σημασία.

perierga.gr

Γιατί οι γυναίκες ζουν περισσότερο από τους άντρες!

Οι γυναίκες τείνουν να ζουν περισσότερο από τους άντρες και οι επιστήμονες έχουν μια σειρά από θεωρίες σχετικά με το θέμα που αφορούν σε βιολογικούς παράγοντες, που βέβαια δεν είναι επί της παρούσης να τους αναλύσουμε. Το θέμα μας άλλωστε δεν είναι επιστημονικό αλλά… χιουμοριστικό! Τι σημαίνει αυτό; Μα όταν δείτε τις ακόλουθες φωτογραφίες θα διαπιστώσετε γιατί οι άντρες ανά τον κόσμο ζουν λιγότερο από τις γυναίκες…

perierga.gr